Product Description
Zamek Leros, Zamek Panteliou, Zamek Panagia to ta sama późnośredniowieczna fortyfikacja
Wczesna bastionowa twierdza bizantyjskiego zamku na miejscu starożytnego akropolu. To Rycerze Szpitalnicy są uważani za jednych z pierwszych potęg militarnych, które wprowadziły fortyfikacje bastionowe. Zamek położony jest na górze Pitýki, stromym cyplu, który ma tylko 154 m wysokości, ale „kieruje” dwoma najważniejszymi portami na wyspie, zatokami Álinda i Ajía Marína. Jako punkt widokowy był połączony z różnymi innymi zamkami i Vígles (które są w większości nieufortyfikowanymi punktami widokowymi) na wyspie Kalymnos, która należała do joannitów.
Twierdza bastionowa starożytnego akropolu wraz z ruinami zamku dobrze zachowana. Obecnie zamek jest powszechnie nazywany Kástro tís Panajías, co oznacza „Zamek Najświętszej Marii Panny”. Fortyfikacja znajduje się w pobliżu zatoki Panteli. Wszystkie budynki zostały odrestaurowane w ostatnich latach po opuszczeniu Kástro przez armię grecką. Źródła pisane i dokumenty jasno wskazują, że zamek na innych frontach opadał w łagodnym zboczu i łatwiej można było go zaatakować. Zwłaszcza ta część zamku doznała z biegiem czasu znacznych zniszczeń, a ważne jej części zniknęły. Jako najlepiej zachowany fragment można znaleźć długi odcinek muru kurtynowego z herbami wielkiego mistrza Emery d’Amboise. Można tu znaleźć tarcze herbowe z herbem Fantino Queriniego, gubernatora wyspy Kos do 1435 roku, oraz tarczę herbową z herbem arcymistrza Antoine de Fluvian lub arcymistrza Jeana Bonparta de Lastica, który panował 1437-54 roku. Wiadomo, że w roku 1492 rozpoczęto znaczne prace nad umocnieniem twierdzy. Prace te zostały ostatecznie ukończone w 1511 roku, co zaznaczono herbem wspomnianego wyżej niezidentyfikowanego rycerza. Pod rządami wielkiego mistrza Emery d’Amboise została zbudowana duża platforma artyleryjska na przełomie XV i XVI wieku, w pobliżu wieży Naillac przy fortyfikacjach portowych Rodos i znacznie mniejszych przy zamku Siana.
Platforma artyleryjska w Kastro w Léros, jest zbudowana z regularnych warstw murowanej zaprawy i była wyposażona w pochyłe balustrady. Otoczona wielobocznymi bastionami, z których tylko jeden jest stosunkowo dobrze zachowany, a z pozostałych dwóch nadal istnieją tylko części fundamentów. We wczesnym średniowieczu Léros należał do Cesarstwa Bizantyjskiego. Akropol stał się zamkiem bizantyjskim, podczas gdy wyspa Léros należała do Thema Sámos, a później do Thema Dodekánisos. W roku 1087 lub w 1088 roku cesarz bizantyjski Aleksy I. Komnenos jak podają źródła ofiarował połowę zamku należącego do Cesarstwa Bizantyjskiego błogosławionemu Christodoulosowi, fundatorowi słynnego klasztoru świętego Jana na sąsiedniej wyspie Patmos. Jedna połowa zamku należała klasztoru, a druga połowa do mieszkańców wyspy. Jednak kiedy dowiedziano się o istnieniu drugiego zamku Lepida na Leros pomyślano, że nie byłoby właściwe, aby mnisi dzielili zamek z mieszkańcami wyspy, więc przekazano Christodoulosowi, jego klasztorowi pozostałą połowę zamku Pandeli. Od tej pory cały zamek wraz z kościołami i budynkami należał do mnichów na zawsze. Obecnie w zamku mieści się małe muzeum, które jest otwarte dla turystów.
Fot:
