Product Description

Klasztory na Meteorach – Klasztor Agios Stefanos, Klasztor Varlaam

Klasztor Meteorów Agios Stefanos

Meteora to w rzeczywistości miejsce religijne z niesamowitymi klasztorami bizantyjskimi. Region ten składa się z ogromnych skał, na których zbudowano klasztory z widokiem na piękną dolinę. Chociaż w przeszłości w Meteorze istniały setki klasztorów i kościołów, dziś przetrwało tylko 6 z nich. Klasztor świętego Stefana to kobiecy klasztor w Meteorach. Jest jednym z sześciu, które nadal działają w Meteorze, który od 1988 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obecny klasztor został zbudowany w XVI wieku na ruinach starszych budynków z XII wieku. Obecnie służy jako klasztor wspólnoty mniszek. Klasztor składa się z dwóch katedr – starego XVI-wiecznego kościoła, który został uszkodzony podczas II wojny światowej oraz XVIII-wiecznej głównej katedry poświęconej Świętemu Charalambosowi, w której znajdują się jego święte relikwie. Stara kuchnia została przekształcona w muzeum, w którym prezentowane są rękopisy i inne przedmioty religijne.

Budowę klasztoru rozpoczęto w XIV wieku przez pierwszego założyciela Antoniosa Kantakouzenosa, a ukończono w XVI wieku. Uważa się, że klasztor został odrestaurowany pod ziemią w XVI wieku przez mnicha Filotheosa ze Sklátaina. Klasztor Agios Stefanos jest zdecydowanie najbardziej dostępnym klasztorem, w którym zamiast schodów wystarczy przejść przez mały mostek, aby dotrzeć do wejścia. Jest to idealne udogodnienie dla osób mających problemy z poruszaniem się. Możesz zwiedzić ten piękny klasztor ze względu na jego starą katedrę, ale również możesz podziwiać niesamowity widok na rozległą dolinę Tesalii, rzekę i pasmo górskie Pinios. Pamiętaj tylko, aby się odpowiednio ubrać, ponieważ zasady ubioru są surowe. W przeciwnym razie siostry zakonne dadzą ci kawałek materiału do owinięcia nóg i ramion. Agios Stefanos można zwiedzać codziennie z wyjątkiem poniedziałków. 

Klasztor Varlaam w Meteorach 

Święty Klasztor Varlaam został nazwany na cześć swojego założyciela, ascetycznego mnicha Varlaama, który mieszkał w jaskini jako pustelnik i zbudował kaplicę, kościółki i cysternę na wodę na szczycie skały. Po śmierci Varlaama miejsce to zostało opuszczone. Dopiero XVI wieku dwaj zamożni bracia zakonnicy, Theophanis i Nektarios Apsaradas, odbudowali świątynię i zbudowali klasztor. W tym czasie zbudowana została wieża oraz kościółek Trzech Hierarchów, który ozdobiony jest freskami pochodzącymi z 1637 roku o charakterystycznych cechach okresu późno bizantyjskiego z pierwszej połowy XVII wieku. Od strony północnej znajduje się jeszcze jeden kościół poświęcony Trzem Biskupom; świętemu Bazylemu Wielkiemu, świętemu Grzegorzowi Teologowi i świętemu Janowi Chryzostom. Po długich latach klasztor został zamieszkany przez mnichów i znowu zaczął tętnić życiem.  W 2008 roku mieszkało siedmiu mnichów. Podczas ogólnego remontu XX i XXI wieku unowocześniono i wyremontowano pomieszczenia mieszkalne oraz pracownie, a także odrestaurowano zabytkowe budynki. Na szczególną uwagę zasługują też: dawne hospicjum, kaplica świętych Kosmy i Damiana, stary refektarz – obecne muzeum, kołowrotek, piwnica, w której przechowywane są ogromne drewniane cysterny na wodę.

Cesarz bizantyjski Konstantyn Porfirogeneta

W starym refektarzu zamienionym na muzeum przechowywanych jest 269 kodeksów i liczne manuskrypty. Między innymi zdobione przedmioty liturgiczne, ornaty i ikony. Na szczególną uwagę zasługuje Biblia, która należała do cesarza bizantyjskiego, Konstantyna Porfirogenety z jego własnoręcznym autografem. Wśród zabytków można podziwiać niewielką wystawę historyczną zawierającą czarno-białe fotogramy i stare przedmioty ilustrujące przeszłość Meteorów. Od 1350 r. wejście do klasztoru odbywało się po drewnianych drabinach, z których każda miała około 25 szczebli. Drabiny zwisały ze skały za pomocą kołków po północnej stronie kościoła, a między nimi powstała szczelina. Mnisi często musieli skakać z jednej drabiny na drugą, ryzykując nawet własnym życiem. Trudność ta wynikała ze specyfiki i morfologii skał. Było około 4 lub 5 drabin składających się z maksymalnie 95 szczebli. Od początku XIX wieku, stworzyli stopnie wykute w skale z mostem między nimi, które były wielokrotnie zmieniane. Obecnie, aby dostać się do klasztoru, trzeba pokonać 195 stopni schodów. To drugi co do wielkości klasztor Meteory.

Fot: