Product Description

Klasztory na Meteorach – Klasztor Wielkiego Meteoronu, Klasztor Świętej Trójcy, Klasztor Roussanou

Klasztor Wielkiego Meteoronu

Klasztor Wielkiego Meteoronu jest najpopularniejszym miejscem w Meteorach. Został założony około 1340 roku przez mnicha Athanasiosa. Nazywano go klasztorem, który pozostaje „zawieszony w powietrzu”, ze względu na formację klifową gigantycznej skały, na której szczycie został zbudowany. Na szczytach skał umiejscowiony jest zespół 24 prawosławnych klasztorów. Początkowo mnichowie wszelkie materiały budowlane wciągali do góry na linach. W dzisiejszych czasach dla wygody turystów wybudowano pomosty i schody.

Główny kościół klasztorny powstał w połowie XVI wieku. Poświęcony jest przemienieniu naszego Pana i Zbawiciela, ozdobiony pięknymi XVI-wiecznymi freskami. Poświęć trochę czasu, aby przyjrzeć się artystycznym detalom niektórych z najlepszych próbek post bizantyjskiej sztuki Grecji, znalezionych w kościele. Nie przegap okazji, aby odwiedzić muzeum klasztorne, w którym wystawione są kodeksy historyczne i ikony religijne o wysokiej wartości. Klasztor Wielkiego Meteoronu oferuje niesamowite widoki na otaczający krajobraz.

Klasztor Świętej Trójcy w Meteorach 

Powierzchnia skały, na której wzniesiony został klasztor ma powierzchnię około 6000 m2. O jego założycielu nie ma żadnych konkretnych danych. Według niektórych źródeł istnieje informacja, że Domecjusz był pierwszym fundatorem, ale do końca nie wiadomo czy jest prawdziwa. Niewykluczone, że pierwsi pustelnicy wznieśli tu budowle, które miały miejsce na innych skałach na początku XIV wieku. W dawnych czasach mnisi i pielgrzymi docierali do klasztoru przy pomocy drabiny sznurowej. W 1925 roku gdy opatem klasztoru został Nicandros Stathopoulos, w skale wykuto 140 stopni, które prowadzą zwiedzających do klasztoru po przejściu wąskiej ścieżki u podnóża skały. Obecnie istnieje również kolejka do przewożenia produktów i materiałów. W dawnych czasach Klasztor Świętej Trójcy miał sporo mnichów. Natomiast w czasach dzisiejszych mieszka tu tylko 4 mnichów. 

Po północno-zachodniej stronie skały znajduje się najciekawsza budowla. Jest to niewielki kościół w typie bizantyjskim, dwukolumnowy w kształcie krzyża z niską kopułą. Składa się z sanktuarium, nawy i babińca. Bardzo ciekawą budowlą jest kaplica świętego Jana Chrzciciela. Jest to mały okrągły kościółek ze sklepieniem wykutym w skale. Z trudem zachowało się 26 starych ikon i ponad 120 rękopisów. Klasztor wciąż jest najważniejszy w życiu kościelnym Krety i lokalnej gospodarce, będąc jednocześnie jednym z głównych zabytków wyspy. Klasztor jest jednym z najbardziej imponujących klasztorów, jaki można zobaczyć na Krecie.

Klasztor Roussanou

Założony w XVI wieku klasztor Agia Varvara Roussanou został zbudowany na szczycie skały tak jak inne klasztory Meteory. Skała, na której szczycie wzniesiony jest klasztor, jest pionowa, stroma i wąska. Odwiedzający są pod wielkim wrażeniem, gdy widzą go z daleka. Klasztor rozciąga się na całej powierzchni wierzchołka skały i sprawia wrażenie jednej konstrukcji. Niniejszy typ budowy powstał w trzeciej dekadzie 16 -tego wieku. Klasztor służył za schronienie prześladowanym w trudnym okresie greckiej historii. Klasztor ma trzy kondygnacje, na których znajdują się pokoje gościnne, sala wystawowa, magazyny, pracownie, biblioteka itp. Historia klasztoru sięga dawnej tradycji. Data 1288 rok nie została historycznie udowodniona. Według innych niesprawdzonych informacji klasztor został założony w 1388 roku przez księży mnichów Nikodema i Benedykta. Jest jednak pewne, że między 1527 a 1529 rokiem wikariusz diecezji Stagoi, metropolita Larisy imieniem Visarionas oraz opat klasztoru Wielkiego Meteoronu udzielili zgody na osiedlenie się i zamieszkanie klasztoru przez mnichów. Kiedy zakonnicy wspięli się na skałę, znaleźli tylko ruiny. 

Zaczęli więc budować budynki. W 1530 roku na ruinach jeszcze starszego kościoła Przemienienia Pańskiego zbudowali klasztor. W czasie okupacji niemieckiej został splądrowany. W latach osiemdziesiątych Klasztor Rousanou został odrestaurowany i całkowicie odnowiony przez odpowiedzialną Służbę Archeologiczną regionu. Wejście do klasztoru odbywało się za pomocą drabin linowych i sieci. Obecnie do klasztoru łatwo jest dotrzeć. Trzeba wspiąć się po cementowych schodach i przejść przez dwa małe, solidne mostki, które powstały w 1930 roku i zastąpiły drewniany most z 1868 roku. Z werandy klasztoru możemy podziwiać magię krajobrazu, okoliczne klify i sąsiednie klasztory Meteory. 

Fot: