Akropol Rodos wraz ze starożytnym stadionem Rodos stał na wzgórzu znanym obecnie jako Monte Smith. Niestety, ale historia nie rozpieszczała tego miejsca, dlatego tylko nieliczne zabytki, tudzież pozostałości, pozostały (w różnym stanie) w Akropolu, i choć są wyjątkowo potężne i piękne, to w obecnych czasach dają nikłe pojęcie o pierwotnej wielkości tego miejsca. Mimo wszystko warto go odwiedzić i zobaczyć na własne oczy historię pisaną wielkością Akropolu.
Akropol zdominował zachodnią i największą część miasta. Nie był ufortyfikowany, w przeciwieństwie do większości starożytnych Akropoleis. Składał się z monumentalnej strefy z sanktuariami, dużymi świątyniami, budynkami użyteczności publicznej i podziemnymi miejscami kultu. Budynki wzniesiono na schodkowych tarasach wspartych mocnymi murami oporowymi. Była „pełna pól i zagajników”, jak to określili w II wieku wielki mówca Ailios Aristides. Styl architektury hellenistycznej na Akropolu Rodos został doskonale oddany przez połączenie naturalnego piękna i sztucznych przekształceń. Budynki na Akropolu Rodos pochodzą z okresu hellenistycznego i późnego hellenistycznego (III-II w. p.n.e.).
Akropol Rodos znajduje się na wzgórzu z widokiem na nowoczesne nowe miasto i średniowieczne miasto. W starożytności populacja miasta była podobno większa niż obecnie i rozciągała się na wschodnie zbocza Agios Stephanos, znane później również jako wzgórze Monte Smith, nazwane na cześć angielskiego admirała Sir Sidneya Smitha, który założył punkt obserwacyjny w 1802, aby pilnować ruchów floty napoleońskiej aż do portu miejskiego.
Wykopaliska prowadziła Włoska Szkoła Archeologiczna podczas włoskiej okupacji wyspy (1912-1945). Od 1946 r. grecka Służba Archeologiczna prowadziła wykopaliska, które poszerzyły naszą wiedzę o historii i topografii tego miejsca. Cały akropol na Rodos nie został jeszcze odkopany. Strefa archeologiczna o powierzchni 12 500 m² została wyłączona ze współczesnego zabudowania z zamiarem kontynuowania prac wykopaliskowych w celu odkrycia wspaniałego starożytnego miasta Rodos.
W czasie włoskiej okupacji przeprowadzono rozległą przebudowę zgodnie z duchem tamtych czasów. Od 1946 r. grecka Służba Archeologiczna prowadziła prace renowacyjne na terenie świątyni Apollina Pytyjskiego, która uległa znacznym zniszczeniom w wyniku bombardowań w czasie II wojny światowej i ciężaru zainstalowanej tam artylerii. W latach 60-tych i 70-tych prowadzono prace rekonstrukcyjne zachodniego fundamentu tej samej świątyni, a w 1996 roku przeprowadzono dalszą przebudowę świątyni.
Fot:
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.